អ្នកនិយាយតៗ គ្នាខ្លះថា(ជាជ្រោយរបស់តាឱកដែលមកតាំងភូមិនៅកន្លែងនោះមុនគេ)។ បើតាមឈ្មោះមិនសមជាហៅដូច្នេះទេព្រោះខ្មែរយើងតែមនុស្សចាស់មិនហ៊ានហៅអាទេខ្លាចបាប។តែក្នុងព្រះរាជាពង្សាវតារខ្មែរមានចែងថា នៅរវាង គ.ស. ១៥៩៩ គឺក្នុង រជ្ជកាលព្រះបរមរាជាមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះកែវ ជាមនុស្សខ្លាំងពូកែមានទីលំនៅៗ ខាងត្បូងវត្ដខ្ពបតាយ៉ងក្រុងភ្នំពេញសម័យនោះគឺ ត្រង់វត្ដបទុមវតីរាជវារារាមសព្វថ្ងៃនេះ។ មនុស្សនេះចេះថ្នាំពូកែ
ស័ក្ដិសិទ្ធិណាស់បើដើរមើលជម្ងឺអ្នកស្រុក ច្រើនតែផ្លុំស្ដោះពេលគាត់ផ្លុំស្ដោះជម្ងឺគេឃើញមាន អណ្ដាតភ្លើងចេញតាមមាត់គាត់ ទើបគេសន្មតហៅគាត់ថា កែវព្រះភ្លើង។ ឯវត្ដកែវព្រះភ្លើងសព្វថ្ងៃ(បាត់បង់)ហើយក៏ប្រហែលជាសន្មត់ឈ្មោះតាម នេះទេដឹង?
កែវព្រះភ្លើងបានលើកខ្លួនជាស្ដេចឱ្យរាស្ដ្រហៅថា ស្ដេចកែវព្រះភ្លើង បើនឹងធ្វើការអ្វីត្រូវឱ្យទាន់ចិត្ដព្រោះគាត់មានចិត្ដក្ដៅដូច ភ្លើងហើយតាំងកងទ័ពលើកទៅវាយយកខេត្ដសំរោងទងនិងខេត្ដបាទី បច្ចុប្បន្នស្រុកបាទី (ខេត្ដតាកែវ)។ ព្រះបរមរាជាទ្រង់ជ្រាបដូច្នោះហើយទ្រង់លើកទ័ពទៅបង្ក្រាប កំចាត់ទ័ព(ស្ដេចកែវព្រះភ្លើង)តែទ័ពដែលចេញទៅនោះត្រូវបរាជ័យ។ ព្រះអង្គលើកទ័ពត្រឡប់មកវិញ ទ្រង់បញ្ឈប់ទ័ពនៅភូមិតាឯកក្នុងខេត្ដស្រីសឈរ(បច្ចុប្បន្នហៅថា ស្រីសន្ធរក្នុងខេត្ដកំពង់ចាម) ដើម្បីសម្រាកព្រះកាយពល។ នៅកន្លែងនោះមានប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនបានយកក្រយាស្ងោយ និង ដង្វាយទៅថ្វាយព្រះអង្គ។ ក្នុងចំណោមរាស្ដ្រទាំងនោះមាននាម៉ឺនម្នាក់ឈ្មោះពញាថីបាននាំ ប្រពន្ធខ្លួនឈ្មោះនាងទាវទៅថ្វាយព្រះអង្គដែរ។នាងទាវមានល្បីឈ្មោះ រូបសម្បត្ដិ។ ព្រះអង្គគ្រាន់តែទ្រង់យល់នាងទាវភ្លាមក៏ភ្លេចអស់ ព្រះស្នំក្រមការ។ ព្រះអង្គឱ្យនាំនាងទាវទៅឯព្រះបរមរាជវាំងមុនដោយទ្រង់នឹកថា (នាងទាវនេះត្រូវជាព្រះញាតិផង) ឯពញាថីក៏ទៅតាមដែរ។ លុះព្រះបរមរាជា (ចៅពញាអន) ស្ដេចយាងដល់ព្រះបរមរាជវាំងហើយ ទើបស្ដេចលើកនាងទាវធ្វើជាព្រះស្នំឯក។ នាងទាវនៅតែក្នុងព្រះបរមរាជវាំងឯពញាថីនៅតែខាងក្រៅវាំងខ្លាចក្រែង ភរិយារបស់ខ្លួនផិត។ ពញា ថីច្រាស់ច្រាលរកមធ្យោបាយយកនាងទាវចេញពីព្រះបរមរាជវាំងទើបនាំរឿង ទៅជម្រាបស្ដេចកែវព្រះភ្លើង។ ពញាថីរៀបរាប់ការណ៍នេះចំពោះមេទ័ពកែវព្រះភ្លើង) សព្វគ្រប់ទើបកែវព្រះភ្លើងចាត់មនុស្ស១៥នាក់ដើម្បីស្រួលចាត់ការឱ្យ ពញាថីបន្លំនាំចូលទៅក្នុងវាំង។ លុះពាក់កណ្ដាលអាធ្រាត្រមនុស្សទាំង១៥នាក់ក៏លបចូលទៅក្នុង ព្រះបរមរាជវាំងបានដូចប្រាថ្នាហើយលូនតម្រង់ទៅដំណាក់ដែលពញាអនទ្រង់ ផ្ទុំ។ មិនបង្អង់យូរឃាតកបានធ្វើគត់ព្រះចៅពញាអនហើយនាំនាងទាវរត់ចេញទៅ។ មន្ដ្រីក្នុងវាំងផ្អើលជ្រួលច្របល់ឆោឡោវឹកវរនាំគ្នាដេញលាន់ស្មានថា ទ័ពកែវព្រះភ្លើង។ លុះអំណើះអំពីស្ដេចចៅពញាអនទៅរាជសម្បត្ដិត្រូវបានទៅសម្ដេច ព្រះកែវហ្វា ពញាញោម។ពេលនេះប្រទេសកម្ពុជាមានចម្បាំងរាំងជល់ក្នុងស្រុកមានកើតរគា ព្យាធិផ្សេងៗកើតចោរលួចប្លន់ស្ទើរគ្រប់តំបន់។សម្ដេចព្រះទេវីក្សត្រី ទ្រង់ឈ្វេងយល់ ឃើញប្រទេសកើតភាន់ប្រែដូច្នេះទើបទ្រង់ចាត់ឧកញ៉ាចក្រី សោម ជារាជទូត ឧកញ៉ាភិមន្ទវង្សាទុយ១ឧកញ៉ាវង្សាធូបេសស្រី១ជាឧបទូតនិង អ្នករាជការ១០នាក់ទៀតឱ្យអញ្ជើញព្រះសុរិយាពណ៌ពីក្រុងស្រីអយុធ្យាឱ្យ យាងត្រឡប់មកប្រទេសកំណើតរបស់ព្រះអង្គវិញ។ព្រះនរេន្ទ្រសូរ ដែលជាព្រះចៅក្រុងអយុធ្យា(ស្យាម)ក្នុងពេលដែលទ្រង់ជ្រាបព្រះរាជសារហើយ ទ្រង់ក៏ប្រឹក្សាជាមួយសេនាបតីថាគួរឱ្យព្រះសុរិយាពណ៌យាងត្រឡប់ទៅ ប្រទេសកម្ពុជាវិញចុះ ព្រោះថា បើ ទោះជាព្រះសុរិយាពណ៌យាងទៅប្រទេសកម្ពុជា ក៏នៅជាប្រទេសរាជក្រុង អយុធ្យាដដែល។ ព្រះសុរិយាពណ៌នាំមន្ដ្រីនិងរាជទូត ចុះទូកចេញពីប្រទេសស្យាម ដោយ មានទ័ពសៀម ៣.០០០នាក់ហែព្រះរាជដំណើរមកផង។ ព្រះអង្គយាងតាម ជលមាគ៌ារហូតមកដល់ស្រុកបាសាក់។ ឧកញ៉ាអធិកវង្សាតន់ចៅហ្វាយ ស្រុកខេត្ដបាសាក់ដោយមិនបានដឹងថា ព្រះសុរិយាពណ៌យាងមកទើបរកនាំពលនិករទៅថ្វាយបង្គំមិនទាន់ លោកនាំបានតែនាម៉ឺនខ្លះទៅគាល់ថ្វាយស្វាគមន៍ព្រះអង្គបន្ទាប់មកទើប ឧកញ៉ាអធិកវង្សាមកកេណ្ឌរាស្ដ្រឱ្យសង់ព្រះពន្លា (រោងឬសាលាដំណាក់) ថ្វាយព្រះអង្គគង់។ ក្រោយមកព្រះអង្គទ្រង់កេណ្ឌរាស្ដ្រធ្វើជាកងទ័ពទ័ពរាស្ដ្រស្រលាញ់ ព្រះសុរិយាពណ៌ណាស់។ លុះកេណ្ឌទ័ពបានល្មមហើយព្រះអង្គទ្រង់តាំងឧកញ៉ារាជសេនាកែវឱ្យឡើង ងារជាឧកញ៉ាក្រឡាហោមកែវជាមេទ័ពមុខនៅកាន់កាប់ទ័ពកាំភ្លើងធំ។ មុនដំបូងទ្រង់ចាប់បោសសំអាតពីស្រុកព្រះត្រញំងក្រមួនសរៀងរហូតដល់ មាត់ជ្រូកខេត្ដទ្រាំង (កម្ពុជាក្រោម)។ មកដល់ខេត្ដទ្រាំងចៅហ្វាយស្រុកខេត្ដ ទ្រងដែលតាំងខ្លួនជាមេធ្វើឱ្យកើតចលាចលក៏ចេញទ័ពតទប់ទល់ឧកញ៉ា ក្រឡាហោមកែវតែមិនបានប៉ុន្មានចៅហ្វាយស្រុកទ្រាំង ក៏ត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងស្លាប់ទៅ។ លុះបង្ក្រាបខេត្ដទ្រាំងរាបទាបហើយ ទើបលើកទ័ពចូលមកខេត្ដបន្ទាយមាស បាទី ព្រៃកប្បាស ចៅហ្វាយខេត្ដទាំងនោះចុះចូលអស់ហើយទើបលើកទ័ពរហូតមក។
Friday, September 11, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment